29/07/2018
Έρχεται η στιγμή που πλησιάζει καλοκαίρι και τι άλλο να ζητήσει ένα κορίτσι από το αγόρι της από να πάνε μαζί διακοπές !
Προετοιμασμένος εγώ για αυτή την στιγμή , είχα δει κάνα δυο νησάκια στην πανέμορφη χώρα μας , να έχω να αντιπροτείνω… Μην καθόμαστε και όλη την ώρα σε μια παραλία…
Πλησιάζει ο Ιούνης και έτσι που καθόμαστε στην παράλια Θεσσαλονίκης , πέφτει η συζήτηση των διακοπών..
Και ακούω την πρόταση..
– Φέτος θα ήθελα πολύ να ζήσω το συναίσθημα του roadtrip, κάθε μεριά σε άλλο μέρος , και όλα αυτά που μου λες όταν γυρνάς από τα ταξίδια. Να δω πως είναι από κοντά!!
– ……………Αγάπη μου, Να ξέρεις δεν είναι όπως πάμε διήμερα – τριήμερα με την μηχανή να δούμε ένα μέρος. Θα έχει τις δυσκολίες – τις βροχές – τα χιλιόμετρα… κτλ (μέσα μου να πω την αλήθεια το ήθελα πολύ)
– Δεν με πειράζει.. θυμάσαι τι βροχή είχαμε φάει τότε……. και σιγά… αφού θα είμαστε μαζί !!
– ……. Και εάν κουραστείς??
– Όλο και καμιά χαζομάρα θα κάνεις, να με κανείς να γελάω, όπως πάντα!!!
– ΟΚ, λοιπόν ! Και που θες να πάμε?
– Κάπου κοντά, όμορφα, με λογικό μπάτζετ , με βουνό και θάλασσα και μέρη να δούμε ….
– Ααα , λέω να πάμε προς Δαλματικές Ακτές μιας και δεν έχω πάει προς τα εκεί να τα συνδυάσουμε όλα !
– Τέλεια !! Βρες ημερομηνίες και φύγαμε όπου θες!!
– Σούπερ!!
Έτσι λοιπόν κυλούσε η αρχή του καλοκαιριού , και η αναμονή μεγάλωνε για το ταξίδι ! Το μπάτζετ ήταν στο αέρα μιας και δεν είχαμε κατασταλάξει σε πόσες ακριβώς μέρες, ούτε παρέα , κτλ.
Συνήθως τα ταξίδια του εξωτερικού τα κάνω μόνος μου! Μου αρέσει αυτή η αίσθηση της ελευθερίας και αφού και πέρυσι ήμουν πάνω από 2 βδομάδες μόνος στο ταξίδι μου δεν με φόβιζε τίποτα.
Οι μέρες περνούσαν , αγοράσαμε τα τελευταία πραγματάκια που χρειαζόμασταν , όπως χάρτες, αδιάβροχα ( εν και τα ξέχασα τα δικά μου , σπίτι ) κτλ…
Συνήθως δεν κλείνω καταλύματα στα road trip, γιατί οτιδήποτε μπορεί να συμβεί πέραν τον πρώτον 2 ημερών.
Τα Βαλκάνια είναι ένας γνωστός προορισμός , που πολλές φορές έτυχε να κάνω βόλτα , αλλά μεμονωμένα ή απλά ως πέρασμα. Ποτέ όμως σαν ολόκληρο ταξιδιωτικό.
Έκανα την ερευνά μου και τα μέρη που θέλαμε να δούμε και να μείνουμε άλλα έως εκεί ! Ήθελα αυτό το ταξίδι μέσα μου να είναι κάτι αυθόρμητο και οπού βγει ή καλύτερά όσο πιο μακριά αντέξουμε!
Έτσι από τον καφέ στην παραλία της Θεσσαλονίκης ,
Βρεθήκαμε χαμένοι στα καταραμένα Βουνά της Αλβανίας – Μαυροβούνιο , σε λασπωμένη διαδρομή , με ασφαλτινα λάστιχα , μέσα στο δάσος να προσφέρω λουλούδια στην κυρία για την περιπέτεια που ζούσαμε. !!
Πρώτη διανυκτέρευση του ταξιδιού θα κάναμε στην Σκόδρα της Αλβανίας , με σκοπό να διασχίζαμε όσο περισσότερο μέρος της χώρας έτσι να κινούμασταν στο βόρειο κομμάτι μόνο.
Πρώτη φορά θα περνούσα όλη την Αλβανία κάθετα , και με όλα αυτά που ακούμε οι μοτοσικλετιστές , σκέφτεσαι, φοβάσαι τι θα συναντήσεις. Είχαμε όλη την μέρα μπροστά μας λοιπόν για 530 χλμ. Πόσο να καθυστερήσεις σκεφτόμασταν…
Όλα έτοιμα !! Και φύγαμε!!!
Κατά τις 12:00 εκείνο το πρωινό δευτέρας , πλησιάζαμε στα σύνορα, και τα τελευταία χλμ εθνικής, μετά από μια γρήγορή στάση στα Σιάτιστα για έναν τελευταίο Fredo Espresso.
Και έτσι είμασταν στα σύνορα ! Η περιπέτεια ξεκινούσε.
Καθόλα την διάρκεια του ταξιδιού μου θα κάναμε πολλές φορές τέτοια κάρα προσπέραση , και άλλη μια συνηθισμένη εικόνα μας θα ήταν η βροχή ! κάθε μέρα από 2 -3 σταγόνες έως και καταρρακτώδη νερό θα μας συντρόφευέ!
Τα χλμ μαζεύονται δύσκολα , όσο περνούσε η ώρα , μιας και τηρούσαμε κατά γραμμα τα όρια ταχύτητας, μην θέλοντας να έχουμε κάποιο σταμάτημα σε πιθανόν μπλόκο της τροχαίας. Πουθενά όμως δεν ασχολήθηκαν μαζί μας. Άπλα συνεχίζαμε την διαδρομή μας ! Με μια στάση για βενζίνη και φαγητό στο Πογραδετς. Το τοπίο και η διαδρομή τελείως αδιάφορη μέχρι και το Ελ Μπασαν. Άλλα όλα κυλούσαν ήρεμα! Τίποτα από όλα αυτά που μας έχουν τρομάξει.
Μέχρι εκεί όμως ! από το Ελ Μπασάν , και μέχρι να περάσουμε τα Τίρανα, το απόλυτο κυκλοφοριακό χάος ! Λωρίδες στην εθνική να χάνονται, σταματημένα αυτοκίνητα οπουδήποτε, πεζοί , γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά να διασχίζουν τον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, και κίνηση απίστευτη!!
Δεν άντεξα πολύ !!! Προσπαθησα να προσπερνω μιας και αρχισα να νιωθω οτί δεν θα περνούσαμε ποτέ από εκεί! Μια απόσταση 150 χλμ, κοντα στις 2:30 ώρες.
Πριν την Σκόδρα , χαλάρωνε αρκετά η κίνηση και χρειαζόμουν μια στάση, ένα τσιγάρο , για να φύγει το άγχος!! Εκεί σκέφτεσαι, ότι πλέον δεν ταξιδεύεις μόνος , αλλά διπλός και η ευθύνη είναι μεγάλη !! Ευτυχώς η Αφροδίτη , είναι μες την τρέλα , και το διακωμωδησαμε όσο δεν πήγαινε αυτό που περάσαμε τις τελευταίες ώρες!!
Μπαίνουμε Σκόδρα, και με αρκετή κούραση, αποφασίζουμε να μην βγούμε βόλτα και να δούμε την πόλη το πρωί!!
Εντύπωση μου έκανε ότι γύρω γύρω από την πόλη υπήρχαν πάρα πολύ άστεγοι και ιδιωκαταστευές με σκοινάκια !!
Το ξενοδοχείο μας πάντως , πεντακάθαρο με εξαιρετικό φαγητό και πάρα πολύ φθηνό!
Όλη η μέρα μπροστά μας , και μιας και το βραδύ θα το περνούσαμε στο Κοτόρ, πήγαμε το πρωί για τον καφέ μας πριν ξεκινήσουμε για Μαυροβούνιο μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Σκόδρας!
Όμορφα , πλακόστρωτα σοκάκια με τα μαγαζιά να ανοίγουν εκείνη την ώρα, έσβηναν τις χθεσινές αναμνήσεις!
Ο χρόνος δεν μας πίεζε οπότε επιλέγουμε να μην βγούμε απευθείας από τα πρώτα σύνορα για Μαυροβούνιο , αλλά να κινηθούμε προς Vermosh και τα λεγόμενα Prokletije (καταραμένα) βουνά, κάνοντας καινούργιους φίλους στον δρόμο!
Το πέρασμα για το Vermosh, ονομαζόμενο και ως Leqet e Hotit, είναι μαγικό !!! Από τα καλύτερα πάσα στα Βαλκάνια, πρόσφατα ασφαλτοστρωμένο , χωρίς καθόλου κίνηση!!!
Απλά πρέπει να πάτε να το δοκιμάσετε!!!!!!
Εντυπωσιακή θέα των κορυφών που σε περιτριγυρίζουν και δρόμος για να ευχαριστηθείς οδήγηση!!!
Στάση για καφεδάκι του 0,50 € στο χωριό Tamare
Και αφήνουμε πίσω μας την Αλβανία , με τις καλύτερες εντυπώσεις για αυτό το κομμάτι ! Μια χωρά που έχει τεράστιες αντιθέσεις , από φτώχεια μέχρι και τα τελευταία μοντέλα SUV γερμανικών και μη εταιριών. Μια χώρα που σίγουρα αξίζει ενα ταξίδι σε αυτό το βόρειο-ανατολικό κομμάτι της , που είναι τελείως παρθένο , αλλά όχι στις πεδιάδες και στις πόλεις της!
Ναι όντως θέλει προσοχή στους δρόμους και νιώθεις η ότι υπάρχει διαφθορά κτλ , αλλά δεν θα πάθει κανείς τίποτα εάν προσέχει και ξέρει πως να κινηθεί!
Πάντως είναι λίγο Adve !!! Μιας που ακόμη ανατολικά δεν έχουμε κινηθεί!
Με το που μπαίνουμε Μαυροβούνιο αρχίζει μια μικρή ψιχάλα , και προσπαθώ να συντονιστώ με το gps μιας και έβλεπα στον χάρτη ότι υπάρχει δρόμος που ενωνει το Plav με το Mateševo – Kolasin , με ασφαλτο , χωρίς να κανω τον μεγαλο κυκλο απο Biogradska!
Δεν τον βρηκα ποτέ !!!! ποτέ όμως!!!
Το κινητό – gps , επέμενε από μια άλλη διαδρομή, που στην αρχή ηταν βατός χωματόδρομος!!!
Συζήτηση της στιγμής :
– Από δω πάει ο δρόμος ?
– Φυσικά κορίτσι μου! βατός στεγνός χωματόδρομος είναι !!!
– Αχαχούχα! Κάνω και χώμα!!!
5 λεπτα μετα!!!!………..
- Αγάπη μου δεν κατεβαίνεις να σπρώξεις αυτά τα δεντρά να περάσουμε ??
- Σιγουρα δεν εχουμε χαθεί?
- Με North_Explorer δεν χάθηκε κάνεις!! χχμμμμ
Μετά από αρκετούς κύκλους , και λίγο την επιμονή μας ότι δεν θέλαμε να γυρίσουμε πίσω και να κάνουμε τον κύκλο, περίπου κανένα 2ωρο μετά βγήκαμε στο Kolasin!
Εγώ χαρτογράφησα όλο το βουνό
Και η Αφροδίτη μου , βρήκε τον χρόνο που ήθελε για σέλφι , και insta stories!!!!
Πατάμε ξανά άσφαλτο έξω από το Kolasin και στάση για φαγητό σε ένα πολύ όμορφο σαλέ μιας και ήταν ήδη μεσημέρι!
Και από εκεί κατηφορίζουμε για Ποντγκόριτσα και Λοβτσέν!
Το εθνικό πάρκο του Λοβτσεν είναι εντυπωσιακό , και αξίζει σίγουρα κάποιος να περάσει εάν κατευθύνεται προς το Κοτόρ. Στην Κορυφή υπάρχει και το μαυσωλείο του Petar II Petrovic, Κυβερνήτης του Μαυροβουνίου, και απελευθερωτής του! Με εντυπωσιακή θέα στα Φιορ του Κοτορ και των υπόλοιπων βουνών της περιοχής!
Εμείς είχαμε αργήσει ήδη , μιας που ειναι επισκέψιμο μέχρι τις 6 το απόγευμα τις καθημερινές!
Το κατέβασμα για Κοτόρ μας βρίσκει στο ηλιοβασίλεμα με λασπωμένες μπότες και γεμάτους αναμνήσεις από την σημερινή μέρα!! Κάπου εκεί πέθανε και η μπαταρία από την φωτογραφική! Μακάρι οι φωτογραφικές μου γνώσεις να ήταν περισσότερες για να αποτύπωνα καλύτερα το τοπίο που βλέπανε τα μάτια μας! Σκέτη μαγεία!!!
Βραδυνή έξοδο στα σοκάκια και στις πλατείες , μιας και το apartment που μέναμε ήταν ακριβώς στην είσοδο της παλιάς πόλης!
Αλλά πόσο κόσμος !!!! Δεν χωρούσαμε να περπατήσουμε!!! Κυριολεκτικά!
Ήθελα , προσπάθησα να βγάλω φώτο αλλά δεν γινόταν να βρω ένα κάρδρό χωρίς κόσμο!!
Τόσο πολύ που στην συζήτηση που πιάσαμε με τον ξενοδόχο μας, μας είπε ότι για να καταλάβετε αυτήν την περίοδο, μια απόσταση 80 χλμ, Κοτορ – Ντουμπρόβνικ , τα αυτοκίνητα χρειάζονται 5 με 7 ώρες για να την κάνουν!!!
Το πλάνο το δικό μας ήταν να κάναμε κανένα ακόμη βραδύ στα παράλια της Αδριατικής, στην Κροατία , και μετά να μπαίναμε στην Βοσνία!
Μετά το σημερινό βραδύ όμως αποφασίσαμε πως εαν ήταν και έτσι αύριο , θα μπαίναμε Βοσνία πιο νωρίς!
Στο δρόμο πετυχαίνουμε ένα πολύ όμορφο παραθαλάσσιο χωριό το Perast, και καθόμαστε για πρωινό εκει.
Η κίνηση πάντως από τις πρώτες πρωινές ώρες ήταν εμφανείς . Μπορεί να μην κάναμε 5 για το Ντουμπρόβνικ αλλά κάναμε 2,5 …. Ναι καλά διαβάσατε !
Η πόλη του Game of Thrones , και τον άπειρων τουριστών ! Από την εποχή των Βενετών μεγάλο λιμάνι της Αδριατικής και σύνδεσμος εμπορικός και τουριστικός.Δεν χρειάζεται να αναφέρω πόσο κόσμο είχε Αύγουστο μήνα φυσικά!!!
Πολύ όμορφα μέρη αλλά δεν είναι για μήνα Αύγουστο για κανέναν λόγο! Πόσο μάλλον τώρα που πλέον έχουν γίνει τόσο τουριστικά ! Υπόσχεση στον ευατό μας να ξαναέρθούμε κάποια στιγμή στο μέλλον σε άλλη περίοδο! Και φεύγουμε για Βοσνία και Μόσταρ!!
Where the pin Shows 
Σχολιάστε